باران رحمت خدا
خدایاباران رحمت تو همواره درحال باریدن است ،تقصیر خودمان است که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم!!!!
قالب وبلاگ

حسرتش به دلم مونده،

که یک بار نمازی قسمتم بشه،

بدون یادی از دنیا؛پر از یاد خدا

دلم به دو رکعتش راضی است...


برچسب‌ها:
[ یک شنبه 22 تير 1393برچسب:, ] [ 20:27 ] [ فدک ] [ ]

برای درد هایم نشانه می گذارم ،تا یادم بماند کجا دست خدا را رها کردم.


برچسب‌ها:
[ شنبه 21 تير 1393برچسب:, ] [ 12:40 ] [ فدک ] [ ]

امام حسن (ع)فرمودند:

خردمند،به کسی که از او نصیحت و اندرز می خواهد،خیانت نمی کند.

میلاد نور 

در نیمه ماه نور

بر عاشقان نور

مبارک باد


برچسب‌ها:
[ شنبه 21 تير 1393برچسب:, ] [ 12:29 ] [ فدک ] [ ]

وقتی آب می بینی و می نوشی آرام میگی یا حسین

حال که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو یا ابوالفضل


برچسب‌ها:
[ جمعه 20 تير 1393برچسب:, ] [ 13:1 ] [ فدک ] [ ]

رسدآدمی به جایی که به جز خدا نبیند ...یا ...رسد آدمی به جایی که به جز خود نبیند

گاهی بر سر دوراهی های زندگی می مانیم که کدام را انتخاب کنیم :خود یا خدا؟؟؟؟

خدایا می دانم به من اختیار انتخاب داده ای ؛ولی کمکم کن از خودم بگذرم تا بتوانمبه تو برسم .

خدایا من در خودم مانده ام ...

ماندنی که سر انجامش به تباهی می رسد

خدایا کمکم کن


برچسب‌ها:
[ پنج شنبه 19 تير 1393برچسب:, ] [ 14:45 ] [ فدک ] [ ]

چرا همیشه دنبال این هستیم که بدانیم چرا گل خار دارد؟؟؟

گاهی باید به دنبال آن باشیم که بدانیم

                                                     چراخار گل دارد؟!؟!


برچسب‌ها:
[ چهار شنبه 18 تير 1393برچسب:, ] [ 20:56 ] [ فدک ] [ ]

صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را

                                            خوبی چه بدی داشت که یک بار نکردی؟؟؟


برچسب‌ها:
[ چهار شنبه 18 تير 1393برچسب:, ] [ 20:51 ] [ فدک ] [ ]

دوستان توصیه می کنم حتما حتما این شعررو بخونین خیلی تکون دهنده است

مادر موسی چو موسی را به نیل                      در فکند از گفته رب جلیل

 

خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه                         گفت کای فرزند خرد بیگناه

 

گر فراموشت کند لطف خدای                             چون رهی زین کشتی بی ناخدای

 

گر نیارد ایزد پاکت بیاد                                       آب خاکت را دهد ناگه به باد

 

وحی آمد کاین چه فکر باطل است                       رهرو ما اینک اندر منزل است

 

پرده شک را برانداز از میان                                 تا ببینی سود کردی یا زیان

 

ما گرفتیم آنچه را انداختی                                 دست حق را دیدی و نشناختی

 

در تو تنها عشق و مهر مادری است                    شیوه ما عدل و بنده پروری است

 

نیست بازی کار حق خود را مباز                         آنچه بردیم از تو باز آریم باز

 

سطح آب از گاهوارش خوشتر است                    دایه اش سیلاب و موجش مادر است

 

رودها از خود نه طغیان می کنند                         آنچه می گوییم ما آن می کنند

 

ما به دریا حکم طوفان می دهیم                        ما به سیل و موج فرمان میدهیم

 

نسبت نسیان به ذات حق مده                          بار کفر است این به دوش خود منه

 

به که برگردی به ما بسپاریش                            کی تو از ما دوست تر میداریش

 

نقش هستی نقشی از ایوان ماست                  خاک و باد و آب سرگردان ماست

 

قطره ای کز جویباری میرود                                از پی انجام کاری میرود

 

ما بسی گم گشته باز آورده ایم                         ما بسی بی توشه را پرورده ایم

 

میهمان ماست هر کس بینواست                      آشنا با ماست چون بی آشناست

 

ما بخوانیم ار چه ما را رد کنند                           عیب پوشیها کنیم ار بد کنند

 

سوزن ما دوخت هر جا هر چه دوخت                  ز آتش ما سوخت هر شمعی که سوخت

 

کشتی ای ز آسیب موجی هولناک                    رفت وقتی سوی غرقاب هلاک

 

تند بادی کرد سیرش را تباه                              روزگار اهل کشتی شد سیاه

 

طاقتی در لنگر و سکان نماند                            قوتی در دست کشتیبان نماند

 

ناخدایان را کیاست اندکی است                        ناخدای کشتی امکان یکی است

 

بندها را تار و پود از هم گسیخت                        موج از هر جا که راهی یافت ریخت

 

هر چه بود از مال و مردم آب برد                          زان گروه رفته طفلی ماند خرد

 

طفل مسکین چون کبوتر پر گرفت                       بحر را چون دامن مادر گرفت

 

موجش اول وهله چون طومار کرد                        تندباد اندیشه پیکار کرد

 

بحر را گفتم دگر طوفان مکن                               این بنای شوق را ویران مکن

 

در میان مستمندان فرق نیست                         این غریق خرد بهر غرق نیست

 

صخره را گفتم مکن با او ستیز                           قطره را گفتم بدان جانب مریز

 

امر دادم باد را کان شیرخوار                              گیرد از دریا گذارد در کنار

 

سنگ را گفتم به زیرش نرم شو                        برف را گفتم که آب گرم شو

 

صبح را گفتم به رویش خنده کن                        نور را گفتم دلش را زنده کن

 

لاله را گفتم که نزدیکش به روی                        ژاله را گفتم که رخسارش بشوی

 

خار را گفتم که خلخالش مکن                          مار را گفتم که طفلک را مزن

 

رنج را گفتم که صبرش اندک است                    اشک را گفتم مکاهش کودک است

 

گرگ را گفتم تن خردش مدر                             دزد را گفتم گلو بندش مبر

 

بخت را گفتم جهانداریش ده                             هوش را گفتم که هوشیاریش ده

 

تیرگیها را نمودم روشنی ترس ها را جمله کردم ایمنی

 

ایمنی دیدند و نا ایمن شدند                            دوستی کردم مرا دشمن شدند

 

کارها کردند اما پست و زشت                           ساختند آیینه ها اما ز خشت

 

تا که خود بشناختند از راه چاه                          چاه ها کندند مردم را به راه

 

روشنی ها خواستند اما ز دود                           قصرها افراشتند اما به رود

 

قصه ها گفتند بی اصل و اساس                        دزدها بگماشتند از بهر پاس

 

جام ها لبریز کردند از فساد                               رشته ها رشتند در دوک عناد

 

درسها خواندند اما درس عار                             اسبها راندند اما بی فسار

 

دیوها کردند در بان و وکیل                                در چه محضر، محضر حی جلیل

 

سجده ها کردند بر هر سنگ و خاک                   در چه معبد، معبد یزدان پاک

 

رهنمون گشتند در تیه ضلال                             توشه ها بردند ار وزر و وبال

 

از تنور خود پسندی شد بلند                             شعله کردارهای ناپسند

 

وارهاندیم آن غریق بینوا                                   تا رهید از مرگ شد صید هوی

 

آخر  آن نور تجلی دود شد                                آن یتیم بی گنه، نمرود شد

 

رزمجویی کرد با چون من کسی                        خواست یاری از عقاب و کرکسی

 

کردمش با مهربانی ها بزرگ                             شد بزرگ و تیره دل تر شد ز گرگ

 

برق عجب، آتش بسی افروخته                         وز شراری، خانمان ها سوخته

 

خواست تا لاف خداوندی زند                             برج و باروی خدا را بشکند

 

رأی بد زد گشت پست و تیره رای                       سرکشی کرد و فکندیمش ز پای

 

پشّه ای را حکم فرمودم که خیز                         خاکش اندر دیده خودبین بریز

 

تا نماند باد عجبش در دماغ                              تیرگی را نام نگذارد چراغ

 

ما که دشمن را چنین می پروریم                       دوستان را از نظر، چون می بریم

 

آنکه با نمرود، این احسان کند                            ظلم، کی با موسی عمران کند؟

 

این سخن، پروین، نه از روی هوی است              هر کجا نوری است ز انوار خداست

 

 


برچسب‌ها:
[ دو شنبه 16 تير 1393برچسب:, ] [ 20:56 ] [ فدک ] [ ]

قطاری سوی «خدا»میرفت!

مردم سوار شدند...اما وقتی به بهشت رسیدند،همگی پیاده شدند و فراموش کردند مقصد «خدا»بود نه بهشت!!!!


برچسب‌ها:
[ دو شنبه 16 تير 1393برچسب:, ] [ 20:47 ] [ فدک ] [ ]

وقتی خدا دستهایش را روی چشمانم گذاشت؛از لای انگشتانش آنقدر محو دنیا شدم که فراموش کردم منتظر است که نامش را صدا کنم.

 


برچسب‌ها:
[ دو شنبه 16 تير 1393برچسب:, ] [ 20:40 ] [ فدک ] [ ]
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 6 صفحه بعد
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

به وبلاگ من خوش آمدید .خدای مهربان با آغوش باز در انتظارسلام دوباره ی بنده هاش هست،پس درنگ نکن!!!!!!!
لینک دوستان

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان  باران رحمت خدا. و آدرس fadak72.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





برچسب‌ ها
آرشيو مطالب
مهر 1393
شهريور 1393 مرداد 1393 تير 1393
امکانات وب
ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 11
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 57
بازدید ماه : 131
بازدید کل : 9020
تعداد مطالب : 55
تعداد نظرات : 70
تعداد آنلاین : 1


كد موس